Anaplastik Astrositom (WHO Grade III

Anaplastik astrositomun klinik prezentasyonu ve radyografik özellikleri

grade II astrositomda görülenlere benzerdir, sadece hastal›¤›n

ortaya ç›k›fl yafl› ortalama olarak yaklafl›k bir dekat daha geçtir ve

baz› olgular kontrast madde tutulumu gösterir. Ortalama sa¤kal›m

3 y›la düflmüfltür, bununla birlikte astrositom olgular›nda büyük bir

bireysel farkl›l›k olup hasta yafl›, en güçlü prognostik de¤iflkenlerden

biridir.

Histolojik olarak, anaplastik astrositomlar grade II astrositomlardan

daha selülerdir ve daha büyük bir düzeyde proliferasyon

gösterirler. Primer olarak mitotik figürlerin varl›¤› bu tümörleri tan›

mlar. Baz› olgular endotelyal belirginleflme veya hipertrofi gösterirler,

ancak çok tabakal› mikrovasküler proliferasyon ve glioblastomlarda

görülen nekroz yoktur. Yayg›n olarak görülen ve anaplastik

veya grade-III düzeyinde bulunan bir astrositom varyant› gemistositik

(“dolgun hücre”) astrositomdur. Eozinofilik, eksantrik, fliflkin

sitoplazmal›, kuvvetli GFAP-pozitif hücreler ile karakterize bu tümör

tipi, yüksek bir glioblastoma progresyon insidans›na sahiptir.

‹lginç olarak, zemindeki küçük hücreli astrositom elemanlar› primer

olarak prolifere olan elemand›r. Anaplastik astrositomlar› grade-II

astrositomlardan ay›rt etmeye yard›m edebilen bir di¤er özellik, immün

boyamalarda genellikle yüksek olan Ki-67 veya MIB-1 proliferatif

indeksidir (Giannini ve ark., 1999a).

Anaplastik astrositomlar grade II astrositomlarda görülen yüksek

TP53

mutasyonlar› s›kl›¤›n› paylaflmaktad›r. Rb hücre-siklusu

düzenleyici yola¤›n›n inaktivasyonu da ayr›ca yayg›nd›r ve primer

olarak histolojide gözlenen artm›fl proliferasyondan sorumludur. 9p

üzerindeki

CDKN2A/p16 geninin homozigot delesyonu bu yola¤›

hasara u¤ratan en yayg›n mekanizmad›r, bununla birlikte

RB geninin

delesyonu ve

CDK4 amplifikasyonlar› alternatif aberasyonlard›r

(Louis, 2006). Epidermal büyüme faktörü reseptörü (

EGFR) geninin

amplifikasyonlar› ve 10q üzerindeki

PTEN kay›plar› anaplastik astrositomlarda

glioblastomlardan daha az s›kl›kla görülür ve bulundu¤

unda daha kötü bir prognozu veya var olan bir glioblastomun

örneklenmedi¤i olas›l›¤›n› destekler