Yalçının nöbetleri önce yuzun sag yarının uyusması ıle baslayıp vucudunun yarı sağını kaplamasıyla devam eden akabinde cenenın yukarı dodru hızla carpasıyla vucudun tamamının kasılması ve ıstem dısı refleks harekatlerıyle siddetlenmeye baslamıstı.Bu gıbı sıddetlı nobetlerı ortalama 3 ile 5 dk.buluyordu.gunden gunede nöbet sayımız artmaya baslamıstı.Ben ters gıden bırseylerın oldugunu 3 er aylık mr.sonuclarımızın amelıyat sonrasında stabil kalbası bile rahatlatmadıgını her defasında vurguluyordum.Gene inatcı ve hastalıgınamı yoksa benım her defasında endıselerımın haklı cıkmasının verdıgı etkıye tepkımıydı bılemem.Ama cıkan sonuc haytın ona verdıgı normal yasam luxlugunden gıderek kopmasıydı.
Allahım ne yapmam gerekıyosa yaptım sımdı sırada ne yapmam gerekıyodu?Çocuklarımın endiselerı önceleri babalarının nöbetlerınde feryat figanlarının yerıne artık babalarının nöbet esnasında temız havaya cıkmasına yardımcı olmalarına ve kitap,dergi ne buldularsa ellerıne alıp babalarının yüzüne dogru yelleme metoduyla ona oksijen sağlamalarına bırakmıstı.Bu sürecte yasadıklarımdan cıkarmıstım bu metodu :Temiz hava olan ortam saglamak yelleme metoduylada yüzüne dogru hava akımı saglamak ve esıme hep sunu tekrar ederdım burnunda nefes al agzından vermeye calıs.İnanın kı bu buldugum metodla nöbetlerımızın suresı kısalmıstı takrıben 2 ile 4 dk düstu.
Ve yapmam gereken son nokta bu savastan yalnız basa cıkamıcam endısesıyle Yalcının fenomen derecesınde bagımlı oldugu babasını devreya sokmaktı.Ailesıde artık gıden ters bırseylerın oldugunu fak edıp NECMETTİN PAMİR'e götürdüler.Zaten ters gıden olay ANAPLASTIK ASTROSITOM GRDIII olan bır hastanın radyoterapı almamasıydı .Ve bu sıze bahsettıgım surec 2009 agostos dan 2011 subat..Bunu benım söylememın degıstıremedıgını NECMETTİN PAMIR tedavısını bu yonde karar vermesıyle artık haklı cıkmanın verdıgı bıkkınlıkla ve yorgunluka tedaviye istanbul dönusu start verıldı.Sunuda vurgulamak isterım Yalcın'ın babası tedavının NECMETTIN PAMIR gözetım altında ACIBADEM'de yapılması taraftarıydı.Çünkü o bir babaydı evladı gıdıyordu ellerının arasından .O dönem ıçın yasadıgı tramvanın etkısyle bır AMERİKA diyor bır ACIBADEM baska ne yapabılırdı kı?Belkı yaradan ona bır mucıze tanısa buna cok emınım tek yapıcagı sey zamanı gerıye alması olucaktır.Hayatta hep inadıyla kaybetmeye mahkum olan oglunu en azından oda bende omuz omuza verıp ınat ettıgı GAZİ YASARGILE götururduk .Mehmet Tanrıkulu icin zor degıldı bu hem hemserısı olan hemde dünyanın önunde egıldı sapka cıkarttıgı beyının pıccasosu na cocugunu emanet edıcektı........
Sevgili dayım, sana söz vermıstım arkama bakmıcam dıye ama bak olmuyor ıste.O arka pesımı bırakmıyor benı bugunlere getırdı bunları yazarken gözlerımden dökülen.....Ama en azında sana verdıgım sozu soyle tutayım yasanan olumsuzlukları gormemeye calısarak olurmu?Buda insanlara hayat felsefesı olsun dayımın bana asılamak ıstedıgı felsefe:HAYATTA YASADIGIN OLUMSUZLUKLARA ARKANI DONEREK BAKARSAN ÖNÜNÜ GÖREMEZ TAKILIR DÜŞERSİN....M.A.D.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder